W październiku Olaf skończył 12 lat. Do skromnego pakietu prezentów trafił kupon z loterii. Zamiennik brakującej reszty ze sklepu z kolekturą. Szczęśliwy los, bo pod cienką warstwą folii do zdrapania ukryto 300 zł.
Chłopiec potrzebował chwili, żeby zdecydować na co przeznaczy wygraną. Trafiło na zimowe buty. Decyzja aż nazbyt dojrzała, bo w świecie 12-latków opcji na wykorzystanie takich pieniędzy jest przecież całkiem sporo. Trochę wzruszeni, a trochę zdziwieni pytamy raz, drugi, trzeci i tysięczny, czy jest pewien. Jest pewien, a mama, która szykuje się na nocną zmianę, oddycha z ulgą. I chowa szklane oczy.
Galeria handlowa. Czekamy. Olaf do kasy przynosi dwie pary. Ten sam wzór, jedna o rozmiar mniejsza. Buty choć na oko solidne, to z tych tańszych. W końcu razy dwa. Nie potrzebuje konsultacji, nie składa wyjaśnień, nie pozwala zadawać pytań. Ubiega nasz protest i bez skrępowania płaci sam. W samochodzie milczy, nos przy szybie, pudełka na kolanach. Inny świat. Nie potrafimy ogarnąć co się stało.
Szkolną ławkę Olaf dzieli z Filipem. Fajne chłopaki – podobne przyciąga podobne. Wracają w tych samych, zimowych butach, choć do zimy jeszcze trochę czasu. Filip w tych o numer mniejszych. Podarowanych. Scena jak z filmu. Wieczorem rozmawiamy.
– Olo, dlaczego nic nie powiedziałeś?
– Że chcę kupić Filipowi buty? Bo ktoś by mnie przekonał, że to bez sensu.
Milczę przez chwilę zawstydzony. Ma rację.
– Nie, że Filip też potrzebuje. Nie musiałeś wydawać swoich pieniędzy. Dalibyśmy radę.
– Boże, ale ty czasem jesteś głupi. Tu nie chodzi o pieniądze. Tam też by dali radę, no bo co?
Olaf widzi, że nie rozumiem. Wyjaśnia: – Chodzi o to, żeby Filip wiedział, że o nim pomyślałem. Jesteśmy kolegami.
Milczę. Zawstydzony jeszcze bardziej.
Cenna lekcja. Angażujemy się w różne akcje społeczne, wspieramy potrzebujących, przelewamy pieniądze, wysyłamy SMS-y Premium. To potrzebne. Bywa, że mało roztropnie przekazujemy bezdomnym drobne sumy. Codzienność. Po jakimś czasie charytatywna rutyna.
A później 12-letni Olaf mówi, że pieniądze i owszem są istotne, bo buty za coś trzeba kupić, ale na koniec dnia to nie kwoty mają znaczenie. Rzecz w tym, żeby ktoś wiedział, że jest dla nas ważny. Rozpędzony świat zatrzymuje się na ułamek sekundy.
Kiedy dziecko czuję się ważne
Ta historia wydarzyła się miesiąc temu. Chciałem ją wykorzystać kilkakrotnie, opisać trochę inaczej, upiększyć (jakby wymagała upiększania). Może w grudniu przekuć, na któryś ze świątecznych tematów. Ale uznałem, że nie będzie lepszego momentu niż ten. Olaf się zgodził.
Na koniec dnia to nie kwoty mają znaczenie. Rzecz w tym, żeby ktoś wiedział, że jest dla nas ważny.
Blog wspiera AKADEMIĘ PRZYSZŁOŚCI. W sierpniu i wrześniu szukaliśmy tutorów. Osoby, które raz w tygodniu poświecą godzinę swojego czasu jednemu, konkretnemu dziecku. Znaleźliśmy ich 1800. Z Halo Ziemia do Akademii trafiło 11. Kimkolwiek jesteście, bardzo Wam dziękuję. Wielka odwaga, wielka odpowiedzialność, ważna praca.
Teraz szukamy darczyńców. Ludzi, którzy gotowi są wesprzeć dzieci z AKADEMII finansowo. Jeden indeks to kwota 700 zł i pozwala wybranemu dziecku na rok pracy. Sprawia, że dziecko czuje się ważne. Wie, że jest ktoś, kto mu pomaga i kibicuje.
Skoro dzięki blogowi i Waszej pomocy udało się zapewnić pomoc 11 podopiecznym projektu, to chciałbym abyśmy teraz zebrali środki na przynajmniej 11. Pierwszy kupiłem sam. Poniżej nasze zbiórki, kolejne będą pojawiać się systematycznie. Każdy z Was może dołożyć dowolną kwotę. Wystarczy kliknąć w imię dziecka.
Damian, najbardziej na świecie lubi tiry i traktory. Ma 11 lat.
Ufundowaliśmy już kilka indeksów, dostaną je:
Oskar, Patrycja, Dawid, Maciek, Kamil, Jakub, Julia, Patryk, Weronika, Michał, Nikola, drugi Jakub i Julianna.
Będę na bieżąco informował Was o postępach tych dzieciaków: ich pracy z tutorem, osiągnięciach w nauce, tym jak sobie radzą. Bardzo nie lubię odwoływać się do swojej pracy w taki sposób, ale dzisiaj czuję, że mam prawo. Jeśli któryś z moich tekstów, panel, prelekcja, jakaś część mojej blogowej działalności miała dla Was wartość i chcecie powiedzieć dziękuję, to wybierzcie, któreś z powyższych dzieci i kliknijcie Dokładam się. Bardzo warto.